پایان نامه جایگاه سیستم حمل و نقل زمینی در گردشگری

توسعه گردشگری استان بوشهر می تواند عاملی برای رشد و توسعه استان ذکر شود که به اشتغال زایی و توسعه اقتصادی آن می توان اشاره کرد. وجود سواحل زیبا و هوای مطبوع این خطه از سرزمین مادر فصول سرد می تواند برای هر گردشگری، چه داخلی و چه خارجی جذاب باشد. اما استان بوشهر با داشتن این امتیاز کمتر از این توان بالقوه سود برده است. پس قطعاً موانعی وجود دارد که یکی از این موانع وضعیت نامناسب سیستم حمل و نقل زمینی استان و شبکه راههای آن می باشد.

هدف تحقیق

هدف اصلی تحقیق پاسخگویی به این سوال است که آیا وضعیت موجود سیستم حمل و نقل زمینی یکی از موانع توسعه و رونق گردشگری به شمار می آید؟

چکیده

یکی از زمینه های حرکت از اقتصاد متکی به نفت، به اقتصاد غیر نفتی، تغییر ساختار اقتصادی کشور است و برای چنین تغییری نگرشی یکپارچه در ابعاد یکپارچه در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، حقوقی و مدیریتی ضروری به نظر می رسد. یکی از عرصه های تنوع، تنوع بخشی اقتصادی کشور با توجه به تنوع محیطی و مزیت های نسبی موجود، گردشگری است.

گردشگری امروزه در اغلب کشورها به ویژه کشورهای جهان سوم کلید اقتصاد بشمار می رود، تا جایی که در این کشورها گردشگری بیش از سایر برنامه های توسعه در اولویت قرار گرفته است. تنوع بخشی به اقتصاد، بالا بردن شاخص های توسعه انسانی، مشکلات ناشی از صنعتی شدن و آلودگی بیش از حد استاندارد شهرها و بویژه شهرهای بزرگ، افزایش بهره وری نیروی انسانی، اشتغال زایی، تکامل فرهنگ ها، حفظ محیط زیست و در مجموع توسعه پایدار از دغدغه هایی است که جهان سوم با آن روبرو است و هر یک از کشورها در هر سطحی از توسعه تلاش می کنند تا پاسخی مناسب به دغدغه های مذکور بدهند.

در بین کشورهایی که به تنوع بخشی اقتصاد روی آورده اند و می خواهند خود را از اقتصاد تک پایه ای برهانند، در جستجوی شناخت مزیت ها یا خلق آنها هستند. یکی از این مزیت ها، گردشگری است که اغلب کشورها به ویژه کشورهایی که به لحاظ موقعیت مکانی از این مزیت برخوردارند. در برنامه های ملی خود آنرا گنجانده اند با از این طریق بتوانند فرایند توسعه ملی خود را تکامل بخشند.

مسافرت و صنعت گردشگری به عنوان بزرگترین و مهمترین صنعت در دنیای امروز به حساب می آید. بسیاری از کشورهای این صنعت پویا را به عنوان منبع درآمد، اشتغال، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی خود می دانند. بویژه کشورهای در حال توسعه، به توسعه گردشگری اهمیت بیشتری می دهند.

توسعه گردشگری در هر پایه و برنامه ای که در مورد توسعه باشد، عامل کلیدی بشمار می رود توسعه کشاورزی، صنعت و گردشگری از راه های مختلف ایجاد کسب و کار هستند و احتمالاً، توسعه گردشگری ساده ترین روش برای کسب وکار و در آمد در مقایسه با دو روش دیگر است. در کشور ما صنعت گردشگری از پتانسیل بالایی برخوردار است و اگر توجه خاصی به آن شود می تواند درآمد زیادی را عاید کشور کند.

تعریف گردشگری

امروزه گردشگری به عنوان یکی از پدیده های مهم زندگی اجتماعی بشر، از دیدگاه علوم مختلف از جمله اقتصاد، جامعه شناسی، جغرافیا و مدیریت، مورد بررسی قرار می گیرد و بر همین اساس تاکنون تعاریف متعددی از گردشگری به توجه به دیدگاه موضوعی هر یک از رشته ها، صورت گرفته است.

گردشگری از دیدگاه جامعه شناسی عبارت است از: مجموعه روابطی که شخص گردشگر در محل اقامت موقت خود در مقصد، با انسان های ساکن در آن محل بوجود می آورد. در این تعریف صرفاً به روابط گردشگر و کلاً روابط انسانی توجه شده است در حالی که جغرافی دانان در تعریف خود از گردشگری، عمدتاً بر رابطه گردشگران با مقصد و اقلیم متمرکز می شوند.

در فرهنگ لغت گردشگری عبارت است از: مسافرت برای تفریح و سرگرمی و سفری که در آن مسافر به مقصدی رفته و سپس به محل سکونت خود بر می گردد. در تعریف دیگری، گردشگری به سفر موقتی و کوتاه اطلاق شده که ضمن آن گردشگر به منطقه ای خارج از محل سکونت و کار خود به منظور سیر و سیاحت سفر می کند.

نکات مهمی که در کلیه ی تعاریف مشاهده می شود، جدا شدن فرد از محل کار و اقامت دائم خود، کوتاه و موقتی بودن سفر و انجام فعالیت هایی مانند بازدید، سرگرمی و تفریح در مدت سفر می باشد.

مقدمه

با توجه به اینکه استان بوشهر از شبکه ریلی کشور جداست پس در سیستم حمل و نقل زمینی خود متکی به سیستم حمل و نقل جاده ای است که با توجه به حجم ترافیک درون شهری ظرفیت آن همواره محدود است. در این تحقیق بعد از مشاهدات شخصی و تجربه های شخصی محققین در بررسی نقش سیستم حمل و نقل زمینی به تجربه ثابت شده که راه های زمینی چه ورودی به استان و چه راه های درون استان همواره از استانداردهای لازم برخوردار نیستند و برای هر مسافری این قضیه آشکار به اثبات رسیده است. در این تحقیق پرسش نامه در طول ایام نوروز 85 به مسافران داده شده و نیز مصاحبه و گزارش های شخصی نیز در نتیجه گیری نهایی لحاظ شده است. بیش از 60% درصد مسافران به استان از راه های پرپیچ و خم ورودی به استان اظهار شکایت و گله مندی کرده اند و از خطراتی که آنها را از رسیدن به مقصد (بوشهر) تهدید کرده بود سخن گفته اند و علاوه بر پر کردن پرسش نامه، در بیانات خود نیز اظهار می داشتند به غیر از جاده های غیراستاندارد، کمبود امکانات رفاهی بین جاده ای در بین راه نیز عاملی دیگر در سختی سفر است.

با توجه به هوای معتدل و مرطوب استان بوشهر در فصل زمستان تقاضای سفر به این منطقه از کشور زیاد می شود که امکانات حاضر چه در زمینه زیرساختار و امکانات زیربنایی و چه در روساختار ها و روبناها هر گردشگری را به زحمت می اندازد. همه ساله در ایام نوروز خیل عظیمی از دوستداران ساحل و خلیج فارس به این ناحیه از کشورمان می آیند و توقعاتی به جا و در خور رسیدگی دارند که اجرای آنرا برای هر مسئولی در ارگان ها و دستگاه ها مربوط واجب می سازد تا با تلاش وافر و بکارگیری همه امکانات لازم استعداد بالقوه در همه زمینه ها و سایب ها به فعالیتی در خور استان برساند و جایگاه حقیقی استان را در توسعه گردشگری کشور به منصه ظهور برسانند. چرا که توسعه گردشگری استان منجر به توسعه در زمینه های دیگر مثل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می شود و راه برای ورود گردشگران خارجی هموار سازد تا اعتلای استان و به طبع آن منطقه و کشور و رشد و شکوفایی را به ارمغان آورد.

ارتباط حمل و نقل و گردشگری

در سال 1994هالدمن و شرمن ثابت کردند که گردشگری بدون بهبود و توسعه گسترده شبکه حمل و نقل میسر نیست. نقش و اهمیت راه ها در توسعه کلان کشورها نیز دارای اهمیت فراوانی است و همواره فقدان بهره مندی از شبکه راه های قوی، مانعی جدی در راه رشد و توسعه محسوب می شود. به همین جهت سازمان ملل متحد بیش از 40% وام های خود را برای پروژه های حمل و نقل اختصاص داده است. حمل و نقل، پیوند ضروری بین نواحی مبداُ و مقصد را برای گردشگری فراهم آورده و حرکت را برای سفرهای گوناگون از جمله سفرهای آخر هفته، سفرهای تجاری، سیاحتی و ملاقات با دوستان و آشنایان و حتی سفرهای خدماتی، آموزشی و درمانی تسهیل می نماید.

حمل و نقل مثل یک عنصر اساسی از تجربه ی گردشگر است که بعضی از مفسرین آنرا به عنوان یک مکمل برای صنعت گردشگری در نظر گرفته اند. حمل و نقل می تودند محور فعالیت های گردشگر در نظر گرفته شود چرا که این عامل خود یکی از مهمترین اجزاء سفر را شامل می شود. در این راستا نحوه ی حمل و نقل نقشی به سزا در ساختار جابه جایی گردشگر و جذابیت های سفر ایفا می کند. امروزه حمل و نقل به عنوان یکی از مهمترین عوامل سهیم در توسعه بین المللی گردشگری شناخته شده است. به عنوان مثال در سال 1996، 539 میلیون گردشگر در سطح جهان سفر کرده اند که خود تقاضای فراوانی را برای صنعت حمل ونقل به همراه داشته است. در نتیجه می توان عنوان کرد که توسعه ی صنعت گردشگری به صورت امروزی مرهون پیشرفت های حاصله در توسعه صنعت حمل و نقل، علوم و فنون و نوعاً توسعه وسایل و تسهیلات زیر بنایی لازم برای مسافرت بوده است.

فهرست مطالب پایان نامه

فصل اول: کلیات تحقیق

مقدمه و بیان مسئله

فصل دوم: ادبیات تحقیق

قسمت اول- گردشگری

مقدمه

تعاریف گردشگری

تعریف گردشگر

ارکان صنعت گردشگری

نقش زیرساخت ها در توسعه صنعت گردشگری

موانع توسعه گردشگری ایران از نقطه نظرات مختلف

استان بوشهر و تقسیمات سیاسی آن

جغرافیای طبیعی استان بوشهر

جاذبه های گردشگری استان بوشهر

قسمت دوم- حمل و نقل

مقدمه

حمل و نقل چیست؟

ارتباط حمل و نقل و گردشگری

مدل مستقیم حمل و نقل

عوامل موثر در توسعه حمل و نقل

اهمیت سرمایه گذاری در حمل و نقل

فصل سوم: روش تحقیق

مقدمه

فرضیه های تحقیق

اهداف تحقیق

روش تحقیق

خلاصه مراحل انجام تحقیق

جامعه آماری

فصل چهارم: نتیجه گیری

مقدمه

نتیجه گیری و ارائه پیشنهادات

الف- نتایج حاصل از آزمون فرضیات، از دیدگاه مسافران

ب- نتایج حاصل از آزمون فرضیات، از دیدگاه کارشناسان

پیشنهادات به مسئولین

پیوست ها

الف- منابع و مآخذ

ب- پرسش نامه ها