طرح تحقیق تاثیر بازی در آموزش بر ارتقای مهارتهای اجتماعی دانش آموزان

در تحقیق حاضر به دنبال بررسی تأثیر استفاده از بازی در آموزش بر ارتقاء مهارتهای اجتماعی دانش آموزان در دوره پیش دبستانی منطقه آموزش و پرورش بوکان می باشیم.

اهمیت بازی

بازی یک روش طبیعی یادگیری است. کودک از راه بازی تجربه و آزمایش می کند. نتیجه می گیرد و می آموزد بازی قدرت ابداع و ابتکار و تمرکز را در کودک می پروراند و او را در کشف رابطه میان اشیاء و آنچه پیرامون اوست یاری می دهد. کودک در بازیهای انفرادی و یک نفره با اشیاء رنگ ها و صداها آشنا می شود و در بازی با وسیله های ماشینی با طرز کار و نیرویی که سبب حرکت آنها می شود آشنا می شود. در بازی جورچین به رابطه جزئی و کلی پی می برد و در آب بازی اجسام شناور و غیرشناور را کشف می کند.

در بازیهای گروهی مقررات و معیارهای اجتماعی مانند حس همکاری رعایت نوبت و .... را می آموزد. کودک از طریق بازی احساسات خود را بیان می کند استعدادهایش شکوفا می گردد و ترس هایش ظاهر می شود.

بازی سبب رشد شخصیت کودک می شود. ازطریق بازی می توان به نکات مثبت و منفی شخصیت کودکان پی برد و همچنین مشکلاتشان راشناخت و سپس درجهت درمان و اصلاح مشکلات رفتاری آنها اقدام کرد.

تعریف مفهومی متغیرها

آموزش از طریق بازی

ارتباطی پویا و بین شخصی میان کودک و درمانگری که در روش های بازی درمانی آموزش دیده است و وسایل بازی گزینش شده ای را فراهم می آورد و برای کودک، ایجاد ارتباطی ایمن را سهولت می بخشد تا بتواند به وسیله بازی خود (احساسات، افکار، تجربه ها و رفتارها) را ابراز کند و به کاوش در آن بپردازد تا به رشد و تحول بهینه نائل شود.

مهارت اجتماعی

اشنایدر و همکاران مهارتهای اجتماعی را بعنوان وسیله ارتباط میان فرد و محیط تعریف می کنند و معتقدند که این وسیله برای شروع ارتباط سازنده و سالم با همسالان بعنوان بخش مهمی از بهداشت روانی مورد استفاده واقع می شوند. به طور کلی مهارتهای اجتماعی به رفتارهای آموخته شده و مقبول جامعه اطلاق می شود. یونیسف نیز مهارتهای اجتماعی را به این صورت تعریف می کند یک رویکرد مبتنی بر تغییر رفتار یا شکل دهی رفتار که برای برقراری توازن میان سه حوزه را مد نظر قرار می دهد ، این سه عبارتند از : دانش ، نگرش ، مهارتها . تعریف یونیسف بر شواهد تحقیق مبتنی است ، که نشان می دهد ، اگر در توانمند سازی افراد جامعه بحث دانش ، نگرش ، مهارت ، به صورت تلفیقی مورد توجه قرار نگیرد ، نتیجه مورد انتظار ، یعنی کاهش رفتارهای پر خطر صورت نمی گیرد.

کفایت اجتماعی

استفنز مهارت های اجتماعی را به چهار دسته اصلی تحت عنوان رفتارهای مربوط به محیط، رفتارهای مربوط به خود، رفتارهای میان فردی و رفتارهای مربوط به کار تقسیم کرده است. درک برخی از رخدادهای میان فردی نظیر حالت های چهره، حرکت های بدنی، عبارت های لفظی و آهنگ صدا و همانند آنها نیز مهارت های اجتماعی به حساب می آید چون اگر کودک بتواند موقعیت برقراری ارتباط را بهتر بشناسد، در ارتباط با دیگران نقش های مختلفی را انتخاب کند، احساسات دیگران را شناخته و درک کند و به کمک برخی از نشانه ها (حالت های چهره، زبان بدنی، آهنگ صدا، محتوای کلام) عواطف و هیجانات دیگران را تشخیص دهد و سرانجام عواطف، هیجانات و احساسات منفی خود را به تأخیر اندازد، مهارت قابل توجهی در تعبیر دقیق یک موقعیت اجتماعی خواهد داشت.

ارتباط اجتماعی

به طور کلی مهارت های اجتماعی به رفتارهای آموخته شده و مقبول جامعه اطلاق می شود؛ رفتارهایی که شخص می تواند با دیگران به نوعی ارتباط متقابل برقرار کند که به بروز پاسخ های مثبت و پرهیز از پاسخ های منفی انجامد.

تعریف عملیاتی

مهارت های اجتماعی

در این پرسشنامه استاندارد مهارت اجتماعی گرشام از طریق 30 گویه مورد ارزیابی قرار می گیرد. پایین ترین نمره در این زیر مقیاس 0 و بالاترین نمره 30 است. نمره بالا نشانگر ضعف مهارتهای اجتماعی و نمرات پایین حاکی از مهارت اجتماعی در حد مطلوب است.

تعریف عملیاتی کفایت اجتماعی:در این پرسشنامه، استاندارد کفایت اجتماعی گرشام از طریق 30 گویه مورد ارزیابی قرار می گیرد. پایین ترین نمره در این زیر مقیاس 0 و بالاترین نمره 30 است. نمره بالا نشانگر عدم کفایت اجتماعی و نمرات پایین نشانگر کفایت اجتماعی است.

ارتباط با همسالان

در این پرسشنامه استاندارد گرشام 15 عبارت زیر مقیاس ارتباط با همسالان را می سنجد...